ฉันมั่นใจว่า…ความสุขที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตของลูกผู้หญิงอย่างฉัน
นั่นก็คือ การได้เป็นแม่
ฉันเคยคิดว่า การเป็นแม่ที่ดี คือ
การพยายามทำทุกสิ่ง เพื่อให้มั่นใจว่า ลูกของฉันต้องสุขสบาย
แต่ฉันคิดไปเองว่า… ถ้าฉันขยันทำงานมากเท่าไหร่
ลูกของฉันก็ยิ่งสบายมากขึ้นเท่านั้น
ฉันคิดไปเองว่า… ถ้าฉันมีเงินมากเท่าไหร่
ลูกของฉันก็จะยิ่งมีอนาคตที่มั่นคงมากขึ้นด้วยเช่นกัน
ฉันคิดไปเองว่า… ถ้าฉันยิ่งแข็งแกร่งเท่าไหร่
ลูกของฉันก็จะต้องยิ่งภูมิใจมากขึ้นในตัวฉัน
แต่แล้ว…ฉันก็ได้ตระหนักว่า ทุกสิ่งที่ฉันคิด กลับต้องแลกด้วย
ความใกล้ชิดและความอบอุ่น อย่างที่แม่ควรมีต่อลูก
และที่ฉันรู้สึกว่า ฉันเป็นแม่ที่แย่ที่สุด ก็เมื่อฉัน
เป็นคนที่ยอมขายเวลา วันละไม่ต่ำกว่า 10 ชั่วโมง ให้กับคนอื่น
แต่กลับลืมค่ำคืนในวันสำคัญ
ที่มีใจดวงน้อย กำลังจรดจ่อรอคอย กับการกลับมาของ
แม่แย่ๆอย่างฉัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น