ผมว่าผมคิดไม่ผิดที่คิดมีฝันอันยิ่งใหญ่…
ฝันถึงชีวิตที่มั่งคั่ง อนาคตที่มั่นคง
ฝันถึงบ้านหลังโตๆ ที่ให้ผมมีความสุขได้ทุกมุมบ้าน มีสนามหญ้ากว้างๆให้ลูกๆได้วิ่งเล่น มีห้องครัวที่พร้อมให้ภรรยาของผม ได้สนุกกับการทำอาหาร มีรถเก๋งคันใหญ่ ที่ให้ความปลอดภัยกับพวกเราทั้งครอบครัว
แต่ความเป็นจริงในชีวิต ผมต้องแพ้พ่ายกับ…
รายได้ที่เป็นไปตามเกณฑ์ที่ถูกต้องของนโยบายองค์กร
รายได้ที่เป็นไปตามกำหนดกฎเกณฑ์ในแต่ละปี
รายได้ที่เป็นอัตราคงที่…แต่ขึ้นช้าเหลือเกิน แม้จะทุ่มเทให้องค์กรอย่างสุดตัว
ถึงจะเป็นรายได้ที่แน่นอน…
แต่มันกลับไม่เคยทำให้ความฝันของผมเป็นจริงได้สักที
ทุกวันนี้ ผมเจ็บปวดทุกครั้ง ที่ต้องคอยบอกตัวเองว่า…
สิ่งที่ผมทำได้ก็เพียง ลดความฝันของตัวเองลง
ใช่…ผมคงต้องลดความฝันของตัวเองลง
ตราบที่ผมยังเป็นมนุษย์ในรูปแบบเช่นนี้… มนุษย์เงินเดือน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น